Kinderen begeleiden op hun weg naar volwassenheid is een prachtige en belangrijke taak. Kinderen opvoeden tot zelfbewuste mensen is een (z)ware opgave. Zeker wanneer het gaat om seksualiteit: die prachtige gave om uitdrukking te geven aan de liefde en het leven door te geven.
Met kinderen praten over seksualiteit is niet altijd eenvoudig. Het raakt immers aan het meest wezenlijke van je bestaan en dat van je eigen kind, of het kind dat aan jouw verantwoordelijkheid is toevertrouwd. Het hangt direct samen met de vraag hoe je aankijkt tegen wie je bent, als man, als vrouw, als kind van God, als geëngageerde deelnemer aan de samenleving.
De balans vinden tussen wat het kind op een zeker moment nodig heeft en wat het aankan, is een van grootste uitdagingen waar opvoeders voor staan. Zeker in een wereld waar informatie en opinies over seksualiteit zo frontaal worden geventileerd en je als opvoeder soms het gevoel krijgt buiten spel te worden gezet.
Het opGROEIsymposium wil opvoeders de gelegenheid bieden zichzelf bewust af te vragen waar zij staan en waartoe zij geroepen zijn ten aanzien van elkaar, ten aanzien van de kinderen die aan hen zijn toevertrouwd, en ten aanzien van God.
Opvoeding
foto: Jep Gambardella
Het spreken van ouders met hun kinderen over seksualiteit is één van de mooiste en belangrijkste taken in de opvoeding, omdat het gaat om het meest wezenlijke en noodzakelijke van ons bestaan: de uitdrukking van de liefde en het doorgeven van het leven. Het vraagt om fijngevoeligheid voor de signalen die kinderen afgeven, inlevingsvermogen in de leefwereld van het kind, fingerspitzengefühl voor het juiste moment van spreken, een open hart voor hun vragen en een barmhartig hart waar de kinderen al verder zijn gegaan op dit gebied dan goed is.
Christenen (evenals Joden en moslims) geloven in de schepping van de wereld; dat God een plan heeft gelegd in deze wereld, in ons leven, in ons lichaam, een plan van liefde, dat mooi, goed en waar is. Dat plan heeft hij ons geopenbaard doorheen het onderweg zijn met zijn volk, zoals we kunnen lezen in de H. Schrift en de leringen van de Kerk. Het is een plan dat we ook kunnen zien in de scheppingsorde. Onze taak is ons bewust te worden van de waarheid, schoonheid en goedheid van dat plan, ervoor te kiezen en ernaar te handelen. Onze vrijheid ligt immers besloten in het trouw aanvaarden en leven van Gods scheppingsplan. Dit laat zien dat seksuele opvoeding en geloofsopvoeding niet los van elkaar staan, maar idealiter elkaar overlappen en aanvullen.
Het zelf leren zien, erkennen en leven van het plan van God, plan met ons lichaam, ons ‘man’ en ‘vrouw’ zijn, d.w.z. met onze seksualiteit is voor onszelf al een opgave. Het doorgeven van onze kennis en ervaring op dit vlak aan onze kinderen is misschien een nog grotere opgave. Zeker in een wereld waar informatie op het vlak van seksualiteit zo frontaal wordt aangereikt, voelen ouders, opvoeders en onderwijzenden zich vaak onmachtig en overruled. Men heeft vaak het gevoel ‘te laat’ te zijn met een gesprek over dit onderwerp, omdat in de omgeving seksueel getinte informatie en beelden zo massaal aanwezig zijn, informatie die vaak slechts deelaspecten van de seksualiteit als de enige en volledige waarheid aanreikt . Ook het vinden van een ‘juiste gereedschapskist van woorden’ is niet eenvoudig.
Daarom is het idee geboren om een dag te organiseren waarin het binnenleiden van kinderen in de wereld van het ‘man’ en ‘vrouw’ zijn centraal staat. Het wil een dag zijn waar we onszelf bewust willen afvragen waar we zelf staan en waartoe we geroepen zijn. Een dag van toerusting en informeren, maar ook een dag van delen en elkaar bemoedigen en niet in de laatste plaats een dag om samen te bidden tot de Schepper van ons leven.
